Linda Helbling blikt nog eens terug over het grote succes van DTS Ede. De coach werd landskampioen van Nederland, iets wat vooraf onmogelijk was, maar dit hechte team uit Ede kreeg het toch voor elkaar.
Is de feestvreugde bij DTS Ede en bij jouw getemd, of werkt dit succes nog lang door?
Uiteraard is de feestvreugde inmiddels wel wat getemd, maar de herinneringen zullen altijd blijven. Mede dankzij DTS hebben wij een fantastisch en onvergetelijk kampioenschap mogen beleven. Het is uniek om dit mee te maken, beseffen doen we het nog steeds niet helemaal denk ik, maar trots overheerst nog steeds. Dit succes werkt zeker door, we zullen altijd de lanskampioen van 2015-2016 blijven, dat pakt niemand ons af en dat blijft altijd staan.
Toch, in oktober drie nederlagen op rij, toen even een mindere periode, waar lag dat aan?
Begin van de competitie waren we aan het zoeken naar de juiste balans in het team, we hadden genoeg kwaliteiten, maar ook wel een aantal nieuwe meiden. We hebben voor een iets andere speelwijze gekozen en dat heeft tijd nodig.
Meiden moeten wennen aan mij en aan elkaar, na de 3de nederlaag op rij, werden we ook niet zenuwachtig, wel duidelijk gezegd dat we nu op het veld ook moeten laten zien wat we kunnen en niet alleen op de training, want daar pak je geen punten mee.
We hebben toen een doelstelling neergelegd om in de 5 competitiewedstrijden tot aan de winterstop minimaal 12 punten te halen, dat werden er 15 en we gingen als 3de de winterstop in.
Na de winterstop is DTS Ede ongeslagen gebleven, waar lag de kracht binnen het elftal dat het toen echt begon te draaien?
Na de winterstop hebben we de motivatie per wedstrijd gelegd en absoluut niet verder gekeken dan de eerst volgende wedstrijd. Als je wint, dan groeit het vertrouwen ook, wekelijks stonden er 18 meiden minimaal op de training. De beleving in de groep was fantastisch, er stond echt een team van begin tot eind. Dat is ook onze grootste kracht geweest, iedereen was bezig met het teambelang en niet met het eigen belang. Wissels hielden de basis scherp en dan creëer je naast een fantastische werksituatie ook de perfecte motivatie, zonder elkaar hadden we het niet gered en dat besef is er bij iedereen maar al te goed.
De laatste wedstrijd tegen Fortuna Wormerveer. Heb je het gevoel gehad dat het nog fout kon aflopen?
Achteraf makkelijk te zeggen natuurlijk, maar eerlijk gezegd had ik er tegen Fortuna Wormerveer alle vertrouwen in. We hadden wat goed te maken na de 3-3 die we daar speelden in het begin van de competitie, we hadden het thuisvoordeel, de sfeer was uiteraard wel gespannen, maar iedereen had de overtuiging dat het moest gaan gebeuren. Zo’n kans om Landskampioen te worden krijg je echt niet heel vaak in je leven, daar moet je van genieten en alles voor willen geven. Eerste helft was nog wat gespannen en vergeet je jezelf te belonen, maar toen 3 minuten na de rust de 1-0 viel toen zeiden we op de bank dat het goed zat. Vervolgens viel kort daarna de 2-0 en dan is het op de bank ook heel fijn zitten.
De ontlading was enorm, een sprookje kwam uit, als coach goed voor je CV, voel je dat ook zo?
Ja, dit bedenk je niet van te voren in je debuut jaar als coach…Landskampioen worden! Soms voelt het nog steeds onwerkelijk…Ik heb vooral gedaan wat ik heel erg leuk vind en dat heb ik geprobeerd over te brengen op de groep.
Voor mij waren veel dingen ook nieuw dit seizoen als coach, dat hebben we met z’n allen op de juiste manier opgepakt en daar heb ik ook veel van geleerd.
Mijn CV ziet er fantastisch uit na mijn eerste jaar…maar dat vind ik absoluut niet belangrijk, want dit hebben we met z’n allen gedaan.
Het 2e elftal heeft zich weten te handhaven in de 2e klassen, stond in de bekerfinale, toch is de afstand met het 1e elftal groot, zijn er plannen dit te dichten?
Helaas is de afstand met dames 2 te groot. Dts is vooral een “volksclub” en wellicht is de prestatie van de damesafdeling daarom nog wel knapper.
We zijn zeker bezig met plannen om het gat tussen 1 en 2 te verkleinen, maar je moet dat ook niet te snel willen en het vooral op de juiste manier willen doen.
We maken daar zeker stappen in, maar ook dat heeft tijd nodig en wordt een mooie uitdaging voor de toekomst.
De coach staat altijd centraal bij een succes, maar wie waren nog meer de drijvende krachten in de staf?
Als coach moet je de eindbeslissing nemen, maar daarin waren Yvonne Veldhuizen (ass.trainster) en Simone Hensen (Keeperstrainer) een belangrijke schakel. Frans van Ernst zorgde er voor dat de meiden op en top fit waren, Ria Veldhuizen zorgde ervoor dat alles geregeld was en Melle Schrauwen was belangrijk als vlagger en Jaimy Jansen was op alle plaatsen inzetbaar als er iemand niet bij kon zijn. Voor mij als trainer een ideale werksituatie/
Al mutaties gaande bij de club?
Zoals het er nu naar uitziet blijft de groep zo goed als compleet en zijn er op dit moment een aantal meiden aan het mee trainen.
Het bericht Coach Linda Helbling blikt nog eens terug op succes DTS Ede verscheen eerst op Vrouwenvoetbalnieuws.